خواب کودک

خواب کودک و 6 نکته برای بهبود خواب کودک

خواب یک شاخص حیاتی سلامت و رفاه عمومی است. ما یک سوم عمرمان را در حال صرف خواب می کنیم و وضعیت کلی سلامت خواب ما در طول زندگی ما باقی ماند. اکثر ما می دانیم که خواب شبانه بسیار مهم است، اما ما خیلی کمتر از زمان هشت ساعت را برای خواب خود صرف می کنیم. برای بسیاری از ما کسری خواب خود را در تعطیلات جبران می کنیم. برای مسائل پیچیده تر، محرک هایی مانند قهوه و نوشیدنی های انرژی زا، ساعتهای زنگ دار و چراغ های رنگی از جمله دستگاه های الکترونیکی، مانع از  روند “ریتم روزانه” ما و یا چرخه خواب / بیداری طبیعی می شود.

خواب در سنین مختلف متفاوت است و به طور خاص با شیوه زندگی و سلامت تحت تاثیر قرار می گیرد. برای تعیین میزان خواب مورد نیاز، مهم نیست که نه تنها در مورد “نیاز به طیف خواب” سؤال کنید، بلکه باید بررسی کنید که عوامل سبک زندگی مانند برنامه های کاری و استرس چه تاثیری بر کیفیت و کمیت خواب شما دارند.

 

چه مقدار خواب نیاز دارید؟

اگر چه تحقیق نمی تواند  میزان دقیق نیازهای خواب افراد مختلف در سنین مختلف را دقیقا مشخص کند، نمودار جدید ما که دارای حداقل و حداکثر دامنه برای سلامتی و همچنین عوامل توصیه شده است، معیارهای “قاعده ی انگشتی” را تعیین می کند که متخصصان موافق آن هستند. با این وجود، توجه به نیازهای فردی  با ارزیابی چگونگی احساس بر میزان های مختلف خواب مهم است. آیا شما هفت ساعت خواب خوب، سالم و شاد هستید؟ یا آیا 9 ساعت کیفیت خواب را برای شما به ارمغان می آورد؟آیا مسائل بهداشتی مانند اضافه وزن دارید؟ آیا شما در معرض خطر بیماری هستید؟آیا مشکلات خواب دارید؟آیا شما به کافئین وابستگی دارید تا خواب را از شما بگیرد؟آیا هنگام رانندگی احساس خواب آلودگی می کنید؟

خواب: در طول زمان چه تغییری می کند؟

مکس هیرشوویتز، دکترای، شورای مشورتی علمی بنیاد ملی خواب، می گوید: «خواب نیازمند به بررسی منظم و ارائه توصیه های دقیق علمی است. “مردم می توانند اطمینان داشته باشند که این توصیه ها بهترین راهنمایی برای مدت زمان خواب و سلامت را نشان می دهد.” محدوده جدید “ممکن است مناسب باشد” برای تایید تغییرات فردی در مدت زمان مناسب خواب اضافه شده است. توصیه ها اکنون زمانی را تعریف می کنند که (a) توصیه می شود؛ (b) ممکن است برای بعضی از افراد مناسب باشد یا (c) توصیه نمی شود.

این پانل محدوده خواب توصیه شده برای کودک و نوجوانان را تجدید نظر کرده است. خلاصه ای از توصیه های جدید شامل موارد زیر است:

• نوزادان (0-3 ماه): محدوده خواب هر روز تا 14-17 ساعت
• نوزادان (4-11 ماه): محدوده خواب دو ساعت به 12 تا 15 ساعت
• کودکان نوپا (1-2 سال): محدوده خواب یک ساعت تا 11-14 ساعت
• کودک پیش دبستانی (3-5): محدوده خواب یک ساعت تا 10-13 ساعت
• کودکان سن مدرسه (6-13): محدوده خواب یک ساعت تا 9-11 ساعت
• نوجوانان (14-17): محدوده خواب یک ساعت تا 8-10 ساعت افزایش می یابد
• بزرگسالان جوانتر (18-25 سال):محدوده خواب 7-9 ساعت
• بزرگسالان (26-64 سالگی): محدوده خواب تغییر نکرده و 7-9 ساعت
• بزرگسالان سالمند (65+ ساله ): محدوده خواب 7-8 ساعت

خواب کودکان برای رشد، پیشرفت و رفاه عاطفی (و همچنین رفاه عاطفی والدین) مهم است. در زیر 8 راهنمایی برای کمک به بهبود فرزندتان وجود دارد.

1) روال روزانه را داشته باشید.

روال معمول خوابیدن به کودک کمک می کند تا فعالیت های روزانه خود را به خواب منتقل کند. هر شبانه روز را با هم بگذرانید، از جمله اینکه با هم حمام کنید، مسواک زدن دندان ها، خواندن یک داستان یا آواز خواندن با مامان یا پدر است. ساعت داخلی کودک کمک می کند خواب آلودگی و بیدار شدن در زمان های خاص در طول روز داشته باشد. اگر اجازه دهید فرزند شما در تعطیلات آخر هفته بخوابد، این باعث می شود تا کودک شما در طول هفته برای مدرسه رفتن به موقع بیدار شود. به همین ترتیب، اگر فرزندتان اجازه دارد تا در آخر هفته ها بیدار بماند، او زمان بیشتری را در خواب در شب هایی که فردایش به مدرسه می رود خواب آلوده باشد.

2) اتاق فرزند خود را به یک محل آرامش بخش تبدیل کنید. 

اغلب والدین کودکشان را در اتاق خوب خود می خوابانند و زمانی که می خواهند او را تنبیه کنند او را به اتاقش منتقل می کنند.  اگر این اتفاق بیافتد، یک کودک  به رختخواب به عنوان یک اتفاق بد که در صورت ناسازگاری اتفاق می افتد فکر می کند. در عوض، شما می خواهید کودک به تخت خواب به عنوان یک محل آرامش بخش فکر کند که کودک هنگامی که خسته است  به سراغ آن می رود. فرزندتان را هیچ گاه به این صورت تنبیه نکنید و با این شیوه او را رها نکنید. اگر فرزندتان را فقط در یک زمان به اتاق خوابش بفرستید، از اتاق کودک به عنوان یک مکان برای خواب او استفاده نکنید. ( روانپزشک در تهران )

3) کاری جز خواب در رختخواب انجام ندهید. 

این شامل تماشای فیلم تحریک کننده یا خواندن یک کتاب تحریک کننده می شود. شما می خواهید کودک آرامش داشته باشد، قبل از خواب نباید به او انرژی ندهید. این تحریک کردن او می تواند در او ایجاد بی خوابی کند.

4) کودک خود را به طور مستقل بخوابانید. همه ی والدین دوست دارند فرزندشان از خواب کافی و مناسب لذت ببرد. اما اگر هدف شما این باشد که فرزندتان در رختخواب خود بخوابد، پس باید به فرزندتان کمک کنید که بدون مشکل در  رختخواب بماند. اگر همیشه در زمانی که کودک شما در شب خواب می بیند، در کنارش حضور داشته باشید، فرزند شما به حضور شما عادت می کند تا در به خواب رفتن به او کمک کنید. در عوض زمانی که کودک خواب آلود است او را به رختخوابش برده و اتاقش را ترک کنید. این کار اجازه می دهد تا فرزند شما به خواب رفتن با رختخواب خود وابسته باشد و همچنین اجازه می دهد فرزند شما مستقل بودن را بیاموزد.

5) اگر فرزند شما بدون اینکه  شما حضور داشته باشید نخوابد (و شما می خواهید فرزندتان بتواند در رختخواب خود بخوابد)، کودک خود را با چیزی که بوی شما را می دهد بخوانید. شما می توانید با یکی از اسباب بازی های کودک خود برای چند شب بخوابید یا تی شرتی را که روی یکی از اسباب بازی های کودک خود قرار داده اید در کنار او بگذارید. سپس فرزند خود را با یک عروسک بخوابید. به این ترتیب فرزند شما هنگامی که نیاز به آرامش دارد بوی شما را استشمام خواهد داد. در نهایت، کودک شما می تواند با عروسک هایش (حتی اگر بوی شما را ندهد) راحت باشد. چند بار حضور پدر و مادر در چند ساعت خواب کودک نیاز نیست. والدین می دانند که بچه ها نیاز به خواب بیشتری نسبت به اکثر بزرگسالان دارند، اما نمی دانند چند ساعت کودک نیاز دارد. بنابراین والدین باید با توجه به نیاز کودک و مشورت با مشاور کودک به آرامش او کمک کنند.

همچنین ببینید: 5 سوال که باید از مشاور کودک بپرسید

6) از دادن کافئین به کودک به هنگام خواب اجتناب کنید.

ممکن است این طور به نظر برسد، اما کافئین نزدیک به خواب باعث خواهد شد که کودک شما به خواب رفتن برود اما کاملا برعکس است.بنابراین شب ها و زمانی که زمان خواب کودک است به او موادی که حاوی کافئین هستند ندهدی. موادی مانند چای، بیسکویت و کیک های کاکاویی می تواند بی خوابی را افزایش دهد.

همان طور که پیش تر بیان شد خواب در سلامت روحی و جسمی کودکان اهمیت زیادی دارد. پدر و مادر کودک باید توجه ویژه ای به خواب کودک خود داشته باشند و در صورتی که هر گونه اختلالی در خواب کودک مشاهده کردند سریعا با پزشک و روانشناس در این مورد مشورت کرده تا اختلال مورد نظر شناسایی شود. گاهی کودکان به دلیل ترس های مختلف ممکن است کابوس های متفاوتی را تجربه کنند. به طور مثال کودکانی که اضطراب جدایی دارند مدام کابوس هایی از این قبیل مانند مرگ والدین و رها شدن داشته باشند. در این موارد قطعا کمک یک روانشناس کودک بسیار کارگشاست. همچنین گاهی کودکان به دلیل اختلالی مانند وحشت شبانه و راه رفتن در خواب دچار مشکلات خواب می شوند. این اختلالات معمولا به بزرگسالی منتقل نمی شوند اما شناختن ریشه ی آن ها و درمان فوری آن ها ضروری به نظر می رسد.

نویسنده: سحر احسانی، روانشناس

منبع

مرکز مشاوره کودک و مادر در کنار شما برای رفع مشکلات کودکان و ارتباط والدین و کودکان است. 

برای اطلاعات بیشتر و اخذ ویزیت با متخصصان با شماره های 02122636858 – 09212773724 تماس بگیرید. 

---

مطالب پیشنهادی 

• مواد غذایی مناسب و مفید برای رشد کودک
• چگونه تنها خوابیدن را به کودک آموزش دهیم؟
• بهترین مرکز مشاوره خانواده
• درمان لکنت زبان 
• چگونه بفهمیم فرزندمان افسرده است؟
• درمان قطعی بیش فعالی با نوروفیدبک و رفتاردرمانی
• قصه برای کودکان | راز های شگفت انگیز قصه گویی برای کودکان
• کودک شاد می خواهید ؟ | کلید های طلایی داشتن کودک شاد