انواع بیش فعالی
انواع بیش فعالی
بیش فعالی هم مانند بسیاری از اختلالات دیگر انواع مختلفی دارد. هر کدام از این انواع بیش فعالی علل و نشانه های خاص خودش را دارد. در ادامه مقاله بیشتر به مقوله بیش فعالی و انواع آن خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.
بیش فعالی چیست؟
اختلال کمبود توجه و فعالیت بیش از حد یا به عبارتی بیش فعالی اختلالی جدی و شدید است. بیش فعالی عموما دامن کودکان را می گیرد اما می تواند برزگسالان را هم در گیر کند. انواع بیش فعالی می توانند بر احساسات، رفتار ها و توانایی آموختن چیز ها در فرد تاثیر بگذارند.
انواع بیش فعالی معمولا به سه نوع کلی تقسیم می شوند:
- نوع بی توجه
- نوع بی فکر و پر فعالیت
- نوع ترکیبی از آن دو
علائم و نشانه های بیش فعالی نشان می دهند که فرد درگیر چه نوعی از بیش فعالی است. برای اینکه روانشناس یا روانپزشک بتواند دقیقا بگوید که فرد به بیش فعالی دچار است، تاثیرات منفی آن باید در زندگی هر روز ه ی فرد مشهود باشد.
علائم بیش فعالی می توانند در طول زمان تغییر کنند، پس نوع بیش فعالی فرد هم ممکن است با گذشت زمان تغییر کند. بیش فعالی می تواند اختلالی باشد که در تمام عمر فرد را آزار بدهد. اما خوشبختانه انواع بیش فعالی درمان پذیر هستند. دارو درمانی و درمان های دیگر می توانند در درمان بیش فعالی بسیار موثر باشند.
علائم انواع بیش فعالی
هر نوع از بیش فعالی به یک یا دو خصیصه مشخص گره خورده است. مولفه ی شناسایی اصلی بیش فعالی معمولا کمبود توجه و رفتار های بی فکرانه و فعالیت بیش از حد است.
این رفتار ها معمولا در اشکال زیر خود را بروز می دهند:
- بی توجهی : حواس فرد به راحتی پرت می شود، تمرکز بسیار ضعیف است و مهارت های مدیریتی خیلی کمی دارد.
- بی فکری : بریدن حرف دیگران، ریسک کردن های غیر منطقی
- فعالیت بیش از حد : افردی که این رفتار ها را دارند معمولا هیچ وقت آرام نمی گیرند، همیشه بی قرار هستند و مدام حرف می زنند. همچنین ماندن روی یک کار و فعالیت برایشان دشوار است.
هرکس با دیگری متفاوت است، پس این احتمال کاملا وجود دارد که دو نفر علائم مشابهی را به شکلی متفاوت از هم تجربه کنند. برای مثال این رفتارها اغلب اوقات در دختران و پسران متفاوت است. پسر ها معمولا بیشتر به نظر هایپراکتیو هستند و دختران عموما دچار رفتارهای بی توجه هستند.
علائم بی توجهی در افراد مبتلا به بیش فعالی
اگر شما به این نوع از بیش فعالی دچار باشید ممکن است علائم بیشتری از بی توجهی و کم توجهی را تجربه کنید. بیشتر از افرادی که به نوع فعال یا بی فکر بیش فعالی دچار هستند. در این نوع از بیش فعالی ممکن است همچنین دکنترل تمرکز برایتان سخت باشد.. اما این نشانه ها مولفه ی اصلی نوع بی توجه بیش فعالی نیستند.
افرادی که رفتار های بی توجه را تجربه می کنند معمولا:
- جزئیات را از دست می دهند
- سریعا حوصله شان سر می رود
- در تمرکز کردن روی یک کار مشکل دارند
- در مدیریت افکار و یادگیری اطلاعات جدید مشکل دارند
- خودکار و مداد هایشان ، یا سایر وسایلی که برای انجام دادن کاری به آنها احتیاج دارند را گم می کنند
- به نظر می رسد به صحبت های هیچ کس واقعا گوش نمی دهند
- آرام و کند حرکت می کنند و همیشه به نظر می رسد که در رویاهایشان به سر می برند
- فهم اطلاعاتشان کند است و با دقت کمتری از دیگران اطلاعات را فهم می کنند
- در پیدا کردن مسیرشان اغلب دچار مشکل هستند
بیشتر دختر ها هستند که به این نوع از بیش فعالی دچار می شوند تا پسر ها.
علائم بیش فعالی پر فعالیت و بی فکر
این نوع از بیش فعالی با علائم مربوط به بی فکری و فعالیت بیش از حد شناخته می شود. افرادی که به این نوع از بیش فعالی دچار هستند همچنین می توانند علائمی از بی توجهی را از خود نشان بدهند، اما این علائم به برجستگی علائم دیگرشان نیست.
افرادی که به نوع پر فعالیت و بی فکر بیش فعالی دچار هستند معمولا:
- معمولا دست و پایشان را گم می کنند، به خودشان می پیچند یا احساس بی قراری می کنند
- یکجا نشستن برایشان سخت است
- مدام حرف می زنند
- مدام به اشیاء مختلف دست می زنند
- انجام دادن کار های بی سر و صدا برایشان سخت است
- مدام و همیشه در حرکتند
- بی صبر هستند
- بدون نوبت کار میکنند و به عواقب کارهایشان فکر نمی کنند
- در میان کلام دیگران می پرند
- نظرات گستاخانه و گاها بی ادبانه می دهند
کودکانی که به بیش فعالی پر فعالیت و بی فکری دچارند می توانند در کلاس درس نظم کلاس را به هم بریزند. همچنین ممکن است یادگیری را برای خودشان و بچه های دیگر سخت تر کنند.
نوع ترکیبی بیش فعالی
اگر به نوع ترکیبی بیش فعالی دچار باشید احتمالا به این معناست که علائم شما مشخصا به هیچ کدام از دو دسته ی قبلی قابل تفکیک نیست. در عوض ترکیبی از علائم هر دو نوع قبلی بیش فعالی را خواهید داشت.
بیشتر مردم، چه بیش فعالی داشته باشند و چه نداشته باشند، تا حدی پدیده ی بی توجهی یا کار های بدون فکر و از روی هوس را تجربه می کنند. اما این علائم و رفتار های در افراد مبتلا به بیش فعالی بسیار شدید تر است. رفتار های این چنینی می توانند در دفعات بیشتری برای مبتلایان به بیش فعالی اتفاق بیفتند و بر عملکرد صحیح او در خانه، مدرسه، سر کار و گروه های اجتماعی تاثیر منفی بگذارند.
بیشتر کودکانی که بیش فعالی دارند به نوع ترکیبی آن دچار هستند. رایج ترین نشانه یبیش فعالی در کودکان پیش دبستانی فعالیت بیش از حد است.
توی مقاله خواب کودکان بیش فعال بیشتر راجبش بخونید
تشخیص بیش فعالی
تست ساده ای وجود ندارد که بتواند بیش فعالی را تشخیص دهد. کودکان بیش فعال معمولا علائم اختلالشان را در سنین کمتر از 7 سالگی نشان می دهند. اما علائم بیش فعالی همچنین ممکن است ناشی از بیماری دیگری هم باشند. پیش از تشخیص بیش فعالی روانپزشک یا روانشناس ممکن است ابتدا سعی کند ریشه ی اختلالاتی مانند افسردگی، اضطراب، و برخی از مشکلات خواب را در شما شناسایی کند.
برای اینکه پزشک بتواند تشخیص بدهد که علائم فرد نشانه ی بیش فعالی هستند و نه بیماری دیگر، فرد باید شش تا نه تا از علائم اصلی مربوط به یکی از انواع بیش فعالی را داشته باشد. برای اینکه پزشک بفهمد به نوع ترکیبی بیش فعالی دچار هستید یا نه، باید حداقل شش نشانه از رفتار های بی فکرانه، پر جنب و جوش و بی توجه را داشته باشید. برای تشخیص بیش فعالی این رفتار های منفی باید حاضر باشند و بر زندگی عادی شما تاثیر منفی بگذارند.
برای اینکه بتوان تشخیص داد فرد به بیش فعالی دچار است، علائم رفتار های منفی اش که می توانند نشانه ی بیش فعالی باشند باید در محلی بیشتر از فقط خانه و مدرسه بروز پیدا کنند. این علائم ممکن است در زندگی عادی روزمره ی فرد اخلال ایجاد کنند.همچنین این علائم نباید ناشی از اختلالی دیگر باشند.
تشخیص اولیه ممکن است یک نوع از بیش فعالی را شناسایی کند. اما برخی از علائم بیش فعالی در طول زمان تغییر می کنند. این امر مخصوصا برای بزرگسالان قابل توجه است چراکه ممکن است پس از مدتی به ارزیابی مجدد احتیاج داشته باشند.
درمان انواع بیش فعالی
اگر تشخیص داده شد که بیش فعالی دارید یا کودکتان به آن مبتلا است، تعدادی از درمان ها وجود دارند که دسترس شما هستند. هدف اولیه ی درمان بیش فعالی مدیریت علائم بیش فعالی و ایجاد رفتار های مثبت است. در کل به دو گونه می توان بیش فعالی را درمان کرد، یکی روانشناسی و دیگری روانپزشکی . روانشناس سعی می کند تا با گفتگو مشاوره مشکلات مربوط به بیش فعالی شما را حل کند، در حالی که روانپزشک با تجویز دارو این کار را انجام می دهد.
مرکز درمان انواع بیش فعالی
مراکز روانشناسی و روانپزشکی زیادی وجود دارند که می توانند در درمان انواع بیش فعالی به شما کمک کنند. اما سعی کنید مرکز معتبری را برای این کار انتخاب کنید. درمان بیش فعالی به زمان زیادی احتیاج دارد و شما قطعا نمی خواهید وقت و هزینه تان صرف کاری کنید که نتیجه ای برایتان نخواهد داشت.
به یاد داشته باشید که اگر برای درمان بیش فعالی به دارو احتیاج پیدا کردید و پیش یک روانشناس می رفتید، خود روانشناس می تواند روانپزشک خوبی را به شما معرفی کند تا او بتواند دارو های مورد نیازتان را برای شما تجویز نماید.
لینک منبع
مطالب پیشنهادی
- درمان بیش فعالی با رفتار درمانی و نوروفیدبک | درمان دارویی بیش فعالی
- مرکز مشاوره کودک | مشاور چگونه به کودک شما کمک می کنئ؟
- روانپزشک در تهران | چگونه بهترین روانپزشک در تهران را پیدا کنیم؟
- مشاوره خانواده تلفنی و آنلاین
- مشاوره جنسی و زناشویی | آموزش جنسی | حل مشکلات جنسی تلفنی و آنلاین
- متخصص زوج درمانی | بهترین مشاور ازدواج در تهران | مرکز مشاوره خانواده
- تکنیک های زوج درمانی | مشاوره ازدواج | بهترین مرکز زوج درمانی در تهران
- مشاوره زناشویی تلفنی و آنلاین